ΟΝΝΕΔίτες και ΟΝΝΕΔίτισσες,
Σήμερα, στο 9ο Τακτικό Συνέδριο της Οργάνωσής μας, είναι μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ να αναζητήσουμε τους πυλώνες πάνω στους οποίους θα οικοδομήσουμε το ρόλο της Οργάνωσης, τόσο σε παραταξιακό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.
Ο πρώτος πυλώνας είναι η αλλαγή νοοτροπίας. Πριν από τρια χρόνια, η ΟΝΝΕΔ έγινε ο πρώτος πολιτικός οργανισμός που κατάλαβε το αδιέξοδο πάνω στο οποίο είχε δομηθεί σχεδόν όλη η πολιτική ζωή του τόπου: Κλειστά γραφεία, λογικές επετηρίδας, μικροπολιτική αντί πολιτικής, υποβάθμιση της ιδεολογίας για να γίνουμε αρεστοί σε περισσότερους μεν, ετερόκλητους δε.
Πριν από τρία χρόνια είπαμε "ως εδώ". Πριν από τρία χρόνια ξεκινήσαμε κάτι δύσκολο, μα αναγκαίο και αυτονόητο: Να ξαναφέρουμε την πολιτική στην κορυφή της ατζέντας μας και την νεολαία στην πρώτη γραμμή των αγώνων. Είμαστε πεήφανοι που, και σε αυτή την προσπάθεια, ήμασταν πρωτοπόροι. Έχουμε, ομως, κι άλλο δρόμο μπροστά μας, κι άλλα πράγματα τα οποία οφείλουμε να διορθώσουμε. Με πίστη στις αξίες και τις ιδέες μας, με σεβασμό στην προσπάθεια που έχουμε κάνει ως τώρα, θα τα καταφέρουμε.
Ο δεύτερος πυλώνας είναι ο έλεγχος των πεπραγμένων του κόμματός μας. Η εποχή της ΟΝΝΕΔ στο ρόλο του απλού χειροκροτητή, ευτυχώς για όλους, και πρωτίστως για το ίδιο το κόμμα μας, έχει φτάσει στο τέλος της. Πάντα σεβόμενοι την πείρα και την πορεία των μεγαλύτερων στελεχών, είναι χρέος μας να υποδεικνύουμε, με καλή πρόθεση, αστοχίες και παραλείψεις, αλλά και να επικροτούμε και να στηρίζουμε έμπρακτα τις υπεύθυνες, άρα και πατριωτικές, επιλογές. Πρώτη απ' όλους, το έχει ανάγκη η ίδια η Νέα Δημοκρατία. Έχουμε ανάγκη από νέες φωνές, νέες ιδέες, νέα πολιτική. Και είμαστε εδώ, όχι για να "καπελώσουμε", αλλά για να συνδημιουργήσουμε.
Ο τρίτος πυλώνας είναι η προετοιμασία του εδάφους για τις μεταρρυθμίσεις. Ποιος θα ξεχάσει ένα από τα μεγαλύτερα καυχήματα της παράταξης, το σπάσιμο του κρατικού μονοπωλίου στα Μέσα Ενημέρωσης στα τέλη της δεκαετίας του '80, κόντρα σε "Σταμουλοκολλάδες", σε θεούς και δαίμονες; Τότε, ήταν ο ραδιοφωνικός σταθμός της ΟΝΝΕΔ και της ΔΑΠ που έφεραν μια πραγματική επανάσταση στην ελληνική κοινωνία. Τώρα, καλούμαστε να κάνουμε το ίδιο σε όλους τους τομείς, στις τοπικές κοινωνίες αλλά και σε κεντρικό επίπεδο. Η ανατροπή του παπανδρεϊκού κορπορατισμού που μας έφερε ως εδώ είναι το μεγάλο μας στοίχημα, είναι το ίδιο το μέλλον μας.
Ο τέταρτος και ίσως πιο σημαντικός πυλώνας είναι η ιδεολογική επικράτηση. Η δύναμη και η αξία της Νέας Δημοκρατίας είναι ο παραταξιακός της χαρακτήρας, ότι δηλαδή δεν στηρίζεται στην στείρα ιδεολογική καθαρότητα, αλλά στη σύνθεση φιλελεύθερων και συντηρητικών ιδεών. Ακόμα και όταν διαφωνούμε, "μπορούμε να διαφωνούμε γιατί μπορούμε να συνυπάρχουμε", όπως έλεγε ο επιφανέστερος νεκρός της παράταξής μας, ο Παύλος Μπακογιάννης.
Η σύνθεση δεν σημαίνει ιδεολογικός χυλός, αλλά κοινή συνισταμένη των πεποιθήσεων και των αγωνιών μας. Είμαστε αυτοί που θα εγγυηθούμε την ενότητα της παράταξης, αυτή που μας οδήγησε σε μεγάλες νίκες.
Φίλες και φίλοι,
Προέρχομαι από την ΔΑΠ Κομοτηνής, μια οργάνωση που έμαθε να επιβιώνει, να μάχεται και να νικά πολιτικά, στο φως, με επιχειρήματα και διάλογο. Εδώ και τρία χρόνια, η ΟΝΝΕΔ έχει αναγεννηθεί και αυτό πιστώνεται σε όσους πίστεψαν σε αυτή, στον απερχόμενο Πρόεδρο Ανδρέα Παπαμιμίκο και σε όσους στηρίξαμε έμπρακτα αυτή την προσπάθεια.
Με οδηγό αυτή την επιτυχημένη πορεία και Πρόεδρο τον Σάκη Ιωαννίδη, θα συνεχίσουμε να αλλάζουμε όσα μας ενοχλούν, όσα βάζουν εμπόδια στο μέλλον μας. Είμαστε η γενιά που παρέλαβε, πέρα από ένα δυσβάσταχτο οικονομικό χρέος, ένα ακόμα μεγαλύτερο, ηθικό: Να οικοδομήσει μια χώρα σύγχρονη, περήφανη και παραγωγική. Και είμαστε καταδικασμένοι να πετύχουμε, γιατί είμαστε "η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει, κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει".
Σας ευχαριστώ.
